De prijzen

De prijzen

De winnaars ontvingen een krans van olijfbladeren. Tijdens de oorlogen tussen Perzen en Grieken zei een Perzische generaal verbaasd hierover: Wat zijn dat voor kerels tegen wie wij vechten! Zij houden geen wedstrijden om geld, maar om de eer". Maar zo was het niet helemaal. Iemand die op de Olympische Spelen eenmaal had gewonnen, had het als sportsman gemaakt; hij werd overal geëerd en kon in allerlei kleinere wedstrijden flinke geldprijzen verdienen en een hoog startgeld vragen. Hij werd in de stad waar hij vandaan kwam met eerbewijzen overladen: een standbeeld werd voor hem opgericht, overwinningsgedichten werden op hem gemaakt. Sommige steden gaven hun held een behoorlijke geldprijs. Ook andere beloningen waren niet ongebruikelijk,zoals het recht op gratis eten, een erezetel bij de openbare spelen, vrijstelling van belasting, levenslange pensioen. Net als nu werden de prestaties van de atleten door de steden waar ze vandaan kwamen ook gebruikt als propaganda; iets van de roem van de winnaar straalde af op zijn stad. De stad ging internationaal meer meetellen. De steden deden dan ook veel voor klinkende sportprestaties. Veelbelovende jongens werden van staatswege opgeleid en getraind. Ook kwam het voor dat steden supersterren bij elkaar probeerden weg te kopen. De sportlieden werden met allerlei zorgen omringd. Zij kregen speciale diëten, werden begeleid door artsen, en de besten konden het zich veroorloven om hun eigen masseurs en trainers mee te nemen. De belangrijke plaats die de sport in het leven van de Grieken innam, is ook te zien aan de uitbreiding van het Olympisch programma. Het programma groeide uit van een ééndaagse gebeurtenis tot een uitgebreid programma van vijf dagen; een programma dat tijdens de eeuwenlange bloeiperiode onveranderd bleef.

Bronnen

Bron 1

'Maar als een man, zegevierend door de snelheid van zijn voeten
Of in de vijfkamp, in het gebied van Zeus
Bij de stroom van Pisa te Olympia...
Dan wordt hij geëerd in de ogen van zijn stadgenoten
Met een erezetel bij de Spelen en de feesten
En met een kostbare gift van de stad...
En onderhouden op kosten van het volk
Toch verdient hij het niet zo erg als ik, want onze wijsheid
Is meer waard dan de kracht van mannen en paarden...
Want al had een stad een edel bokser...
Dan nog zou hij nooit beter georganiseerd zijn...
Of haar graanschuren daardoor beter gevuld.'

Xenophanes, ongeveer 520 v. Chr.

Bron 2

'Hier (in Olympia) stierf hij, boksend in het Stadium,
Nadat hij tot Zeus gebeden had hem of de krans of de dood te schenken,
Op de leeftijd van 35 jaar. Vaarwel'

Grafschrift van de Alexandrijnse bokser, Agathos Daimon, ook wel bekend onder de naam 'de Kameel'.

Bron 3

'Daar stond hij, Chaeronides, temidden der strijders van de frontlinie, biddend,
O Zeus, schenk mij dood of overwinning in de strijd.'

Grafepigram uit de derde eeuw voor Christus

[naar boven]