Het boze oog
Jason Goodwin, Het boze oog, Amsterdam, Cargo, 2012, 334
blz.
Vertaling van An Evil Eye (2011) door Auke Leistra &
Atty Mensinga.
We
schrijven 1839. Sultan Mahmut II is zopas overleden en
zijn zestienjarige neef Abdulmecid is klaar om de troon
te betreden, wat voor de nodige onrust zorgt.
Chronologisch speelt het verhaal dus een jaar voor De
kaart van Bellini. De harem van de oude sultan heeft met
tegenzin de plaats moeten ruimen voor de vrouwen van de
nieuwe heerser. Die zijn ondergebracht in Besiktas, het
nieuwe paleis van Mahmut II aan de Bosporus, die
levenloze, smakeloze imitatie van Versailles. Dan vinden
in de nieuwe harem onverklaarbare gebeurtenissen plaats
met dodelijke gevolgen.
Eunuch Yashim Togalu wordt ingeschakeld om uit te zoeken
wie 'het boze oog' heeft om daarna de rust te doen
weerkeren. Yashim is een vertrouweling van de vorige
sultan en de oude valide, de moeder van de vorige
heerser. (Zie
De brand van Istanbul)
Het scheelt geen haartje of de valide vindt een ontijdig
en gewelddadig einde. Doch de kranige oude dame neemt
haar lot in eigen handen, nog voor de toesnellende
Yashim haar kan bereiken.
Maar ondertussen achtervolgt nog een andere kwestie
Yashim. De admiraal van de Ottomaanse vloot, een oude
bekende van Yashim, is overgelopen naar de Egyptenaren.
Wat kan deze meedogenloos wrede man ertoe gebracht
hebben het Ottomaanse Rijk te verraden?
De oude bekenden uit de vorige boeken treden weer voor
de schijnwerpers van het toneel: zijn vriend, de Poolse
ambassadeur Palevski, de hermafrodiete ‘danseres’ Preen,
die nu een theaterschool leidt. Bij het gezelschap heeft
zich een nieuw lid gevoegd, Kadri, een veelbelovende
jongeman, weggelopen uit de paleisschool, recht onder de
beschermende mantel van Yashim. Ongetwijfeld zullen we
nog meer van hem horen in volgende verhalen.
En andermaal is een vooraanstaande rol weggelegd voor
een andere zeer oude dame: het kleurrijke Istanboel, dat
alle heersers en bezettingen heeft overleefd, wemelend
en bruisend van leven.
Voor meer achtergrondinformatie over de romans en de
internationale politieke verhoudingen: zie op deze site
de bespreking van
De brand van Istanbul.
Jos Martens, 2012
|
|