De Appel blijft werken aan een uiterst constant oeuvre van kutvoorstellingen die echt nergens over gaan. In deze Antigone wil ik graag speciale aandacht voor: het stuitend lelijke decor; het onbegrijpelijke spel van met name Carol Linssen en Carline Brouwer; het totale gebrek aan dramaturgie; of van ideeën. (SvdB, gezien 7/2/98)

Antigone, FACT, Theater Zuidplein

Waar moet ik beginnen; de vreselijke herberijming van Jules Deelder, waar door de slechte dictie van bijna alle acteurs slechts de helft van te verstaan was, de dansers die op de raarste momenten half verborgen achter de pilaren hun kunsten lieten zien, of nee, laten we het hebben over de verkrachting van en de moord op Antigone door de wachter, een dramaturgische miskleun die zijn weerga in de geschiedenis niet kent. Maar het was niet een totaal mislukte avond. Ik heb ook wel moeten lachen, dat is echter in geen geval een compliment aan de makers. (MvA, gezien 20/11/99)

Antigone

Een typisch voorbeeld van een regisseur verdronken in de Grote Zaal. In een te groot triplex-dat-eruit-moet-zien-als-steen decor staan de acteurs te brullen en te schreeuwen, begeleid door muziek en dans. Dat is op zicht niet zo heel erg (het zijn tenminste allemaal fouten die hij de volgende keer niet meer hoeft te maken). Ergere slaag verdient Jules Deelder, die met zijn vertaling een ongekend stukje broddelwerk heeft afgeleverd. Twee tomaten voor die man! (SvdB, gezien 20/11/99)

Antigone, Teneeter

Voor mij een van de mooiste voorstellingen van het voor-vorige seizoen. Grote problemen, simpel verteld. (FB, gezien 9/97)