Hellas (Griekenland) was in de oudheid geen eenheid, het was geen staat zoals nu bijvoorbeeld Nederland of Frankrijk.
Hellas bestond uit een groot aantal steden die allemaal zelfstandig waren. Elke stad, vaak met het aangrenzende gebied, was een landje op zich, het was dus een stadstaat. Zo'n stadstaat werd een polis genoemd. (meervoud=poleis)

De belangrijkste poleis waren Athene en Sparta, stadstaten met een heel verschillend karakter. 

Sparta

De Spartanen waren Doriërs die in de periode 1000-800 voor Christus de landstreek Laconië hebben veroverd. De oorspronkelijke bewoners werden tot staatsslaven gemaakt. Deze Heloten bewerkten het land zodat de Spartanen zich vooral met oorlog voeren bezig konden houden. In de zesde eeuw voor Christus stopten de Spartanen met het veroveren van de Peloponnesus. In plaats daarvan boden zij andere stadstaten een bondgenootschap aan. De bondgenoten moesten, in tijden van oorlog, soldaten leveren maar waren verder vrij. Zo ontstond de Peloponnesische Bond.

Athene

De Atheners waren Ioniërs. Zij waren de baas in de landstreek die Attica wordt genoemd. In de vijfde eeuw verenigde Athene zich met verschillende Griekse stadstaten in de Delisch-Attische Bond.  Deze stadstaten lagen voornamelijk op de eilanden in de Aegeische Zee. De bond was dan ook voornamelijk opgericht om gezamenlijk oorlog te voeren tegen de Perzen in het Oosten.

Ondanks de grote verschillen tussen Sparta en Athene hadden zij toch een aantal dingen gemeenschappelijk, bijvoorbeeld de godsdienst, de taal en de Olympische Spelen. En als Hellas werd bedreigd door een buitenlandse vijand, zoals de Perzen in het begin van de vijfde eeuw voor Christus, dan vochten de Griekse stadstaten samen tegen de vijand.

Maar als de dreiging weer was verdwenen dan vochten zij vaak weer tegen elkaar. Zoals bijvoorbeeld in de verwoestende oorlog tussen Sparta en Athene tussen 431-404 voor Christus. 

Over deze oorlogen en over de verschillen tussen Sparta en Athene gaat deze Queeste, die bestaat uit verschillende opdrachten.