home inleiding opdracht werkwijze bronnen beoordeling reflectie docent


De moord op Bonifatius
 

Bron 1
Bron 2
Bron 3
Bron 4
Bron 5
Bron 6
Bron 7
Bron 4

Brute moord op Bonifatius

Als Bonifatius op 5 juni 754 met Pinksteren onderweg is naar een door hemzelf afgekondigd doopfeest bij Dokkum, wordt hij overvallen door lieden die aan hun oude geloof willen vasthouden. Zij vermoorden 'de apostel der Duitsers en der Friezen' op brute wijze, tezamen met circa vijftig van zijn volgelingen, onder wie bisschop Eoban van Utrecht. De oude missionaris zou daarbij nog geprobeerd hebben de zwaardslagen af te weren met een (evangelie)boek.

Bonifatiusbron
Volgens de overlevering zakten de achterbenen van het paard van Bonifatius bij de overval weg in de modder, waardoor hij een makkelijke prooi werd voor zijn belagers. Maar tegelijkertijd zouden de paardenbenen gaten in het moeras hebben gedreven, waardoor een zoetwaterbron ontstond met geneeskrachtige werking. Een ander verhaal vertelt hoe Bonifatius, die dorst had, zijn hand ophield, waarop door het stampen van zijn paard ter plekke een bron ontstond.

Bonifatiusbeeld
Het is niet helemaal duidelijk waar de bron van Bonifatius zich precies bevindt. Waarschijnlijk in een vijver net buiten de oude stad, de zogenoemde 'dobbe'. Maar Dokkum heeft op de Marktplaats, bij een fonteintje dat in de Middeleeuwen het centrum van de Bonifatiusverering in de stad was, een beeld van de missionaris geplaatst. Op de sokkel staat in het Latijn geschreven: "Sint Bonifatius werd hier in 754 gedood en vanaf die dag begon het licht van het Evangelie te schijnen voor heel Friesland."

Via Utrecht en Mainz naar Fulda
Bonifatius' lichaam werd in eerste instantie in de Sint-Salvatorkerk in Utrecht bijgezet. Maar op verzoek van aartsbisschop Lullus, werd het al gauw naar Mainz overgebracht. Uiteindelijk werd Bonifatius op zijn eigen verzoek begraven in zijn geliefde Abdij van Fulda, door hemzelf in 744 gesticht. Daar had hij de laatste tien jaren van zijn leven zoveel mogelijk tijd in gebed en meditatie doorgebracht. De plek werd al gauw een beroemd bedevaartsoord. Om zijn schrijn werden steeds grotere kerken gebouwd, met als uiteindelijk resultaat de huidige de Dom van Fulda, die in 1712 werd gewijd.