In 1823 verscheen het eerste echte kinderboek over De Ruyter. G. Engelberts Gerrits schreef  'het leven  en de daden van M.A. de Ruiter, Neerlands doorluchtigsten zeeheld'.  Het was geschreven in de vorm van een gesprek tussen een vader en zijn drie leergierige kinderen Hendrik, Koenraad en Edward. Een fraaie passage uit dit boek:

'Hendrik: Het spijt mij vader! Dat ik het zeggen moet; maar ik houd niet veel van De Ruiter nu ik hoor, dat hij in zijne jeugd zulk een ondeugende jongen is geweest.

De vader: Dat gij, hetgeen ik u van De Ruiters kindsche jaren tot nu toe verteld heb, geheel niet goedkeurt, is mij aangenaam, doch een kenner van het menschelijke hart had nogtans zijn toekomstige grootheid door alle deze daden kunnen zien heenschitteren. Gij zult weldra weer met De Ruiter verzoend worden. Hoor slechts.' 

Er volgden veel kinderboeken die dit voorbeeld volgden. Tot het eind van de negentiende eeuw werd het leven van de Ruyter ter navolging aan kinderen voorgesteld.Dat het hierbij ook wel eens mis kon gaan blijkt uit het volgende verhaal. De elfjarige Meewes Visser stak in juli 1889 de hooiberg bij de boerderij van zijn ouders in brand. Tegenover de dorpsveldwachter gaf hij toe dat hij het levensverhaal van De Ruyter had nagevolgd - Ook de boerderij van diens grootouders was in vlammen opgegaan - in de hoop dat hij ook naar zee kon gaan. 

Bron: Prud'homme van Reine, Ronald, Rechterhand van Nederland; biografie van Michiel Adriaenszoon de Ruyter