Guy Brugmans.
NachtLicht. Wat aan de verovering van Mexico voorafging.
Hasselt, Uitg. Lezensweg, 2019, 303 blz., literatuur- &
woordenlijst. ISBN 978-94-6388-619-2. €18,95.
Nachtlicht is uitgegeven in eigen beheer. Meer info op de
website van de auteur.
www.lezensweg.be
Waardering: * * * * */5
Bijlage bij: Poort naar een verdwenen wereld
In 2021 is het precies vijfhonderd jaar geleden dat de Spanjaarden onder leiding van Hernán Cortés Tenochtitlán, de hoofdstad van de Azteken innamen en verwoestten. In hun veroveringstocht zouden ze de culturen van de Azteken en hun buurvolken bijna volledig uitwissen. Wat de conquistadores niet beseften was dat hiermee tevens het gordijn viel over een lange reeks beschavingen met een heel apart karakter. In het vaak ondankbare klimaat van Mexico zagen ze de laatste nabloei van culturen, die reeds oud waren toen Rome zich een weg worstelde naar een plaats op het wereldtoneel. Volkeren van wie vaak niet eens de echte naam gekend is: Olmeken, Tolteken, Zapoteken, Maya…
Historische romans
Bijlage bij: Poort naar een verdwenen wereld
Jos Martens
MIXTLAN: HET BERGLAND VAN
OAXACA
Dit is een fragment uit deel 1 en 2 van
Precolumbiaanse culturen
uit Meso-Amerika en hun wereldbeeld (2011) -
syllabus & zeer uitvoerige PowerPoint, gratis downloadbaar. In
onderstaande uitsnit is de verwijzing naar de nummers van de
dia’s in vetjes gezet.
Dia 44 - 45. De huidige staat Oaxaca (94 211 km², meer dan 3 x
de oppervlakte van België) is antropologisch gezien een van de
meest interessante gebieden van Mexico. Van zijn talrijke
volkeren zijn er twee die ons uit archeologisch oogpunt het
sterkst interesseren: de Zapoteken en de Mixteken.
In Oaxaca worden meer dan 30 inheemse talen gesproken, waarvan
sommige erg verwant zijn, als Nederlands en Duits, andere van
elkaar verschillen als Nederlands en Chinees. (Mixteeks &
Zapoteeks enerzijds, Nahuatl, de taal van de Azteken
anderzijds.) Het Mixteeks is een ‘toontaal’, waarbij toonhoogte
verschillen in woordbetekenis aangeeft. Het behoort met het
Zapoteeks tot eenzelfde taalfamilie.
Op de ongeveer 3,5 miljoen inwoners (2003 - 4miljoen in 2020)
spreken heden nog ongeveer een miljoen mensen een van de
inheemse talen. Ongeveer 300.000 spreken Mixteeks, ongeveer
250.000 Zapoteeks. Tenminste, dit zijn de officiële Mexicaanse
cijfers. Volgens de Nederlandse specialist Martin Jansen is het
Mixteeks bedreigd met totale verdwijning binnen één generatie,
nadat dit volk in het ontoegankelijke hoogland van de Mixteca
Alta gedurende eeuwen zijn culturele integriteit tegen de
opdringende verspaansing heeft gehandhaafd. De agressieve
‘modernisering’ heeft de meeste herinneringen aan het verleden
doen verdwijnen (waarbij het officiële onderwijs een bijzonder
destructieve rol speelt. En nu de televisie natuurlijk) Slechts
in enkele dorpen, aan de voet van de steile heuvels waarop
overwoekerde ruïnes nog getuigen van vroegere dichtbevolkte
steden, zijn Amerikaanse zendelingen erin geslaagd de fierheid
voor het roemrijke verleden terug op te wekken.
Pas sinds de laatste decennia hebben de Mixteken het iets beter
gekregen, hoewel velen geëmigreerd zijn om in hun
levensonderhoud te kunnen voorzien Zelfs in Californië in de
Verenigde Staten woont een grote Mixteekse gemeenschap - naar
schatting zo'n 100.000, waarmee het een van de talrijkste
indianenvolkeren in de Verenigde Staten is geworden. In de stad
Fresno bestaat zelfs een radiozender die in het Mixteeks
uitzendt.
De Zapoteken hebben beter weerstand geboden dan hun vroegere
rivalen. Zij vormden een der belangrijkste cultuurvolkeren van
Oud-Mexico, met een cultuur, die waarschijnlijk meer dan 2000
jaar onafgebroken continuïteit kende. Ook thans zijn zij nog een
vitaal, gezond en zelfstandig volk met sterke nationale trots.
Een stimulans voor die trots vormt hun nationale held Benito
Juarez (1806-1872), vaak Mexico's bekwaamste staatsman genoemd,
een volbloed Zapoteek, die de Fransen verdreef in 1867 en de
basis legde voor het moderne Mexico. Daar bij hen culturele en
sociale strijd samengaan, komen zij voortdurend in conflict met
de Mexicaanse staat en leveren een groot aandeel van de
‘verdwijningen’ waarmee Mexico zijn imago van liberale
democratie bezoedelt. In 2006 was er nog een door Zapoteken
geleide opstand van inheemse volkeren tegen de plaatselijke
gouverneur. Die werd door het leger met geweld neergeslagen.
Monte Alban
Dia 46 - 47. Op 2000 meter hoogte torent Monte Alban (= Witte
Berg) 400 meter boven de stad Oaxaca uit. Wie de indrukwekkende
ruïnes in een al even indrukwekkend natuurkader op een prille
zomerochtend bezoekt, begrijpt waarom de Azteken dit gebied
Mixtlan, het Wolkenland noemden. Eens was Monte Alban de
ceremoniële hoofdstad van de Zapoteken. Of zij ook de stichters
van de stad zijn weet men niet. Want Monte Alban is oud, oeroud.
De oorsprong gaat letterlijk verloren in de nevels der tijden.
De stad werd zowat 2500 jaar geleden gebouwd. Een hele berg in
de rol van piramide, als uitdrukking van een religieuze
wereldbeschouwing!
De keurig gerestaureerde resten geven een beeld van de stad,
zoals die er moet uitgezien hebben tussen de zesde en de achtste
eeuw van onze tijdrekening, toen de Zapoteken op het toppunt van
hun macht stonden en de vruchtbare dalen van Oaxaca
overheersten. Het totale archeologische areaal van Monte Alban
bedraagt meer dan 40 km². Het rituele centrum ligt op de top van
een helling, die eertijds volledig bedekt was met de huizen van
de bewoners. Het blootgelegde gedeelte van de top meet ongeveer
700 bij 250 m. De heuvel werd kunstmatig genivelleerd, waartoe
tonnen rots dienden weggebikt en op andere plaatsen muren en
terrassen werden opgericht.
Een indrukwekkende prestatie met een even indrukwekkend
architecturaal resultaat. Nergens, zelfs niet in Teotihuacan
werd het perspectief met zoveel vaardigheid kunstmatig
gecorrigeerd door trappen, platforms, enz. De gebouwen bezitten
een heel eigen schoonheid doordat hier, in tegenstelling met de
meeste Maya-steden de verhoudingen van de gulden snede zijn
toegepast, die op ons Europees gevoel voor harmonie zo een grote
invloed hebben gehad. Afgezien van enkele gebouwen die een
astronomisch - astrologische functie hadden zijn de overige alle
tempels, elk met een eigen karakter. Het waarschijnlijkst is dat
elke grote plaats van de Zapoteekse federatie hier een eigen
heiligdom had, waar de bedevaarders bij bepaalde feesten konden
samenkomen. Zo is het ook thans nog op vele plaatsen in Mexico.
En zo was het ook in het Oudgriekse Delphi.
48. Een van de grootste raadsels van deze mysterieuze stad vindt
men, wanneer men naar het zuiden kijkt, aan de rechterkant. Hier
werden in de muur van een gebouw rechtopstaande stenen platen
ingewerkt met eigenaardige kronkelende figuren, de zgn.
danzantes (dansers). Deze kunnen in geen enkele gekende cultuur
worden ingepast. Het meest vertonen ze nog gelijkenis met de al
even oude en raadselachtige stenen van Cerro Sechin, aan de kust
van Peru, enkele duizenden km naar het zuiden. De danzantes
vertonen trekken die aan de Olmeken doen denken. Maar in een
paar stenen, hier en in een andere tempel ingewerkt, staan
onmiskenbare Maya-cijfergliefen ingebeiteld. Of hier werkelijk
sprake is van verminkte gevangenen is onzeker. Maar niet meer
onzeker dan een hele reeks andere hypothesen.
De kans bestaat alleszins dat Monte Alban ouder is dan de
Zapoteken en contacten verraadt met proto-Olmeken of proto-Maya.
Maar in dat geval staan we hier voor een der alleroudste heilige
plaatsen van heel Meso-Amerika. En met de langste continuïteit.
Want modern vaatwerk, in de grond gevonden, bewijst dat hier tot
in de huidige tijd aan de oude goden werd geofferd.
49 - 50. Zapoteekse beelden. De belangrijkste godheid is hier de
regen- en stormgod Cocijo.
50. Beeld van krijger - beschadigd.
51 - 57. Tussen 800 en 1200 n. C. moest de Zapoteekse macht
wijken voor de invallen van een nieuw volk: de Mixteken. De
Zapoteken verlieten Monte Alban en trokken zich terug naar
Mitla. De overwinnaars namen - omwille van de religieuze
betekenis van de plaats? - de graven van de Zapoteken in beslag.
Edelsmeedwerk: laagwaardig goud, 14 karaat, legering van koper
en goud, kunst ingevoerd in de 12de eeuw uit het zuiden
(Columbia?). Beheersten alle technieken, verloren-wastechniek,
granuleren, tumbaga (=door zuur goudmoleculen aan de oppervlakte
brengen). Kenmerkend: belletjes. De Mixteken werden zo dé
goudsmeden van Mexico. In 1932 ontdekte dr. Alfonso Caso het
beroemde graf nr. 7. Dit graf bevatte de grootste en kostbaarste
schat die tot dan toe in Mexico door een archeoloog is gevonden,
en kan qua betekenis vergeleken worden met de ontdekking van het
graf van Toetanchamon door Carter in 1922. Tot verrassing van de
archeologen waren de sieraden van dit graf niet Zapoteeks doch
Mixteeks.
Ontleend aan Jo Daelman (+), Jos Martens e.a., Inleiding tot de
culturen van Meso-Amerika, Antwerpen, Instituut voor
Amerikanistiek, Antwerpen, 1993 4de druk – Zie ook
Precolumbiaanse culturen uit Meso-Amerika,
in: Histoforum Magazine 2011- uitvoerige tekst en PowerPoint van
een nascholing voor leraren (kunst)geschiedenis,
maatschappelijke vorming en Nederlands.
Toemaatje: Johan Daelman,
Precolumbiaanse edelsmeedkunst, in:
Instituut voor Amerikanistiek, (1985) 2014, nr. 3.
Bloed en bloemen (In Search of the Aztecs) BBC (1999) - DVD 2009
- Engels, Nederlandse ondertiteling - duur: 49 minuten.
Genre: gedramatiseerde documentaire.
Azteken.