Menu
Histoforum Films
Michiel de Ruyter
Michiel De Ruyter (Admiral) – Nederland, 2015- DVD - speelduur:
151 minuten – Nederlands – Engels – Frans.
Tijd en ruimte: Nederland, Engeland, 17de eeuw.
Genre: historische biografische avonturenfilm.
Michiel de Ruyter
De Ruyter werd en wordt beschouwd als een der grootste, zoniet
de grootste vlootvoogd van de hele 17de eeuw. En dat niet alleen
in Nederland, doch evenzeer door Denemarken, Engeland, Frankrijk
en Spanje. Na zijn overlijden in een zeeslag tegen Frankrijk
lieten zijn vijanden eresaluutschoten afvuren. Spanje schonk hem
een hertogstitel, die helaas postuum arriveerde.
Aan zijn leven is een epische avonturenfilm gewijd, die in 2015
in wereldpremière ging. Voor internationale verspreiding kreeg
hij de titel Admiral.
Inhoud
In de
Gouden Eeuw is Nederland zeer welvarend en een
grootmacht op zee. Na het overlijden van admiraal
Maarten Tromp wordt
Michiel de Ruyter aangesteld als diens opvolger. De Ruyter
behaalt grote successen als admiraal over de
oorlogsvloot van de
Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden en weet met zijn
vlaggenschip
de Zeven Provinciën de
Engelsen te verslaan. In de Republiek is echter een interne
machtsstrijd losgebroken tussen enerzijds de
republikeinen met als aanvoerder
raadspensionaris
Johan de Witt en anderzijds de
Orangisten die het
stadhouderschap in ere willen herstellen en
prins Willem III op de troon willen plaatsen. Als De Witt in
1672 wordt vermoord en Willem III als stadhouder is
geïnstalleerd, wordt De Ruyter op een onmogelijke missie
gestuurd. Hij sneuvelt in 1676 tijdens de
Slag bij Agosta.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Michiel_de_Ruyter_(film)
Uitzonderlijk neemt deze recensie bovenstaande korte inhoud over
van de uitvoerige en gedetailleerde bespreking op Wikipedia,
waarnaar we voor de rest eveneens hieronder verwijzen.
Inhoud
• 1
Verhaal
• 2
Achtergrond
• 3
Opnamen
• 4
Buitenland
• 5
Demonstratie
• 6
Muziek
• 7
Rolverdeling
• 8
Trivia
• 9
Externe links
Historische betrouwbaarheid en didactische tips
Zoals bij Wikipedia vermeld, zijn van de film twee versies in de
bioscoop en op DVD vertoond, een voor kinderen (met weglating
van de gruwelijkste scènes) en een voor volwassenen. Eveneens
uitzonderlijk hebben we de film op televisie gezien en niet in
de bioscoop. En vermoedelijk was het de kinderversie: in de hele
film werd geen enkel jaartal gegeven, slechts een keer sprak men
over het “rampjaar 1672”, het jaar waarin de gebroeders De Witt
zo gruwelijk afgemaakt werden. Sommige fragmenten waren moeilijk
te volgen. Bij voorbeeld: Willem III stuurt De Ruyter op zijn
laatste missie. Welke? Wanneer? Veel namen werden onvoldoende
gesitueerd, enz.
Film creëert spanning door condensatie of veranderen van feiten
en personen. Michiel De Ruyter is gedraaid met enorm veel oog voor het
historische correcte detail, onder meer met inspiratie uit de
schilderijen van de Hollandse Meesters als Vermeer. Hoogtepunt
zijn de nautische taferelen op de wereldberoemde historische
replica’s en het bijhorende authentieke manoeuvreren met zeilen
en touwwerk. Niet meer gezien sinds
Master and Commander (2003) van Peter Weir!.
Toch was ik als historicus teleurgesteld over afwijkingen van
het werkelijke historische tijdsverloop. Hoewel dat in een
speelfilm als deze, die verschillende decennia overspant,
eigenlijk niet te vermijden valt. Het leven van De Ruyer verliep
zelfs nog heel wat woeliger en met veel meer avonturen dan
getoond in deze nochtans lange prent.
Daarom, ga beslist ook naar het
biografisch artikel over De
Ruyter op Wikipedia
We hebben met het artikel tevens alle links overgenomen. In
2.
Achtergrond en
3. Opnamen tref je veel info, onder meer over de
details van de ‘making of’ en over afwijkingen van de
historische werkelijkheid. Eén staaltje: stadhouder Willem III
(toekomstige koning van Engeland), die in de film niet zo
positief uit de verf komt, bestelt voor de gesneuvelde De Ruyter
‘het mooist grafbeeld dat we maken kunnen’. In werkelijkheid
betaalde de familie van de admiraal alles zelf, niet de prins of
de Staten.
In de film zie je het aanbieden aan de Staten van de
scheepsspiegel van de Royal Charles, na de ongelooflijke tocht
naar Chatham (1667). Deze trofee wordt nog steeds bewaard in het
Nederlandse Rijksarchief. Wie kan beschikken over het boek van
Gijs van der Ham,
De geschiedenis van Nederland in 100
voorwerpen vindt het daar
onder nr. 44.
Indien dat niet het geval is, reis dan meteen naar de juiste
plaats in het
Rijksmuseum.
Hier kan je een hele poos verder doorgaan naar aanverwant
geachte voorwerpen, met uitleg in je taal naar keuze: Nederlands
of Engels. Bijzonder bruikbaar voor leerlingenwerk!
Als je bij talrijke links, bijvoorbeeld
de Zeven Provinciën of
de Batavia je cursor even op de link laat rusten, krijg je
een venstertje met foto en korte beschrijving. Dat werkt alleen
voor de originele site op Wikipedia: in deze Histoforumrecensie
moet je klikken om op een uitvoeriger artikel te belanden.
Voor de Batavia raden we dat beslist aan: zij verging op haar
maidentrip in 1629 op de Australische Abrolhos; na de Titanic
wellicht de meest geruchtmakende schipbreuk aller tijden. Er is
een replica van het schip vervaardigd op de werven bij Lelystad.
Toen we die begin jaren 1990 met een internationaal Afrikaans
gezelschap bezochten, stonden allen verstomd van de gigantische
hoeveelheid eikenhout die voor de bouw van één schip nodig was.
De ramp en haar afschuwelijke menselijke gevolgen blijven tot de
verbeelding spreken. Zij vormden het onderwerp van verscheidene
boeken, zowel romans als non-fiction (1). Een recente
BBC-reisuitzending toonde dat er nog steeds kanonnen en twee
ankers van het schip op de zeebodem rusten.
Een volledig uitgewerkte en bijzonder bruikbare leereenheid op Histoforum: Michiel Adriaenszoon de Ruyter.
Noot
1. In mijn bibliotheek tref ik:
- Roman: Johan Fabricius, Het beest uit de zee. De ondergang van
de Oostindiëvaarder Batavia, Den Haag, Leopold, 1980.
_ Non-fiction: Hugh Edwards, Eilanden der boze geesten, Baarn,
Hollandia, 1990 verslag van de duikexpeditie 1963.
- Non-fiction: Gretler, P., Batavia 1987: het verhaal van de
bouw der replica.
Jos Martens, augustus 2017