Is het geschiedenisonderwijs in de V.S. veranderd in de afgelopen decennia?

In het begin van de 20e eeuw, schrijft Cuban in januari 2014,  werkten wetenschappers en leraren in de V.S. nauw samen bij het ontwikkelen van zowel de inhoud als de didactiek van het geschiedenisonderwijs. Dit veranderde toen in de jaren twintig het vakgebied 'social studies' zijn intrede deed. De nadruk kwam te liggen op het oplossen van problemen en op burgerschap en het aantal uren voor geschiedenis nam af . Vanaf dat moment trokken de wetenschappers zich voor de duur van drie generaties terug.

Aan deze situatie kwam pas een eind toen de Amerikanen zich in de jaren tachtig zorgen gingen maken over het internationaal slechte presteren van Amerikaanse leerlingen. Opnieuwe sloten wetenschappers zich aan bij de leraren om het onderwijs in geschiedenis te verbeteren. De nieuwe benadering van het schoolvak geschiedenis komt volgens bepaalde wetgevers, tekstboek auteurs en leraren dicht in de buurt van een officieel geschiedverhaal dat beschreven wordt in doelen en eindtermen met als doel leerlingen trots op de V.S. te maken.

Twee benaderingen

Al meer dan eeuw kun je in het Amerikaanse geschiedonderwijs twee benaderingen onderscheiden, de erfgoed benadering en de historische benadering. In de erfgoed benadering gaat het om het versterken van de nationale identiteit en het bijbrengen van vaderlandsliefde. Het verleden wordt gebruikt om het heden te herscheppen, om de Amerikanen te vertellen wie ze zijn, waar ze vandaan komen en waar ze bij horen.

In de historische benadering gaat het om datgene wat wij historisch denken en redeneren noemen met de daarbij behorende meta-concepten en historische vaardigheden. Leerlingen leren in deze benadering dat het bij geschiedenis om een interpretatie van het verleden gaat.

Deze verschillende benaderingen hebben in de jaren zestig en opnieuw eind jaren tachtig/begin jaren negentig geleid tot spanningen tussen traditionalisten en hervormers, tussen inhoud versus vaardigheden. In de traditionele visie moeten leerlingen vooral feitenkennis opdoen en pas daarna kan hen geleerd worden over het verleden na te denken. Voor de hervormers ging het erom dat leerlingen niet alleen een stevig kennisbasis kregen, maar dat zij ook inzagen dat deze kennis niet meer is dan het ruwe materiaal op basis waarvan historisch begrip kan ontstaan.

Hoewel veel leraren deze tegenstelling niet accepteerden, en er naar streefden om beide benaderingen toe te passen, constateert Cuban dat de traditionele benadering in de praktijk nog steeds de overhand heeft. Professionele historici zijn er dan wel in geslaagd het belang van het vak geschiedenis onder de aandacht te brengen, maar het is hen tot nu toe te weinig gelukt om het onderwijs in geschiedenis te veranderen.

Het effect van deze discussie
In april 2015 komt Cuban nog een keer terug op deze kwestie en vraagt hij zich af in hoeverre docenten hun onderwijs de afgelopen jaren veranderd hebben in de richting van historische denken en redeneren? Het antwoord op deze vraag moet volgens hem luiden dat we het simpleweg niet weten. Sinds midden jaren negentig is er geen groot landelijk onderzoek gedaan meer gedaan, Voor een antwoord is men daarom aangewezen op ander bewijsmateriaal. Sinds 1973 maken Document-Based Questions (DBQ) deel uit van het Advanced Placement programma in de V.S.. In dit programma dat met name bestemd is voor de betere leerlingen wordt relatief veel aandacht bestaat aan historische vaardigheden, aan historisch denken en redeneren (zie voor een voorbeeld deze opdracht over de Republiek van Weimar op Histoforum). De meeste geschiedenisdocenten in de V.S. bieden dit programma echter niet aan, waardoor het slechts betrekking heeft op een minderheid van de leerlingen. Een andere vorm van circumstancial evidence is de website Reading Like a Historian van o.a. Sam Wineburg (Stanford University). Sinds de lancering in 2009 is deze website bezocht door bijna twee miljoen bezoekers die er lesmateriaal kunnen downloaden. Er is echter nog geen onderzoek naar de mate waarin dit materiaal ook daadwerkelijk in de klas wordt gebruikt. Uit een aantal andere kleine studies komt niet het beeld naar voren dat docenten veel met primaire bronnen werken.

Referenties

Cuban, L. (2014) History content and teachting: A historic struggle. Geraadpleegd van

https://larrycuban.wordpress.com/2014/01/05/history-content-and-teaching-a-historic-struggle/ 

Cuban, L. (2015). How Many Teachers Teach a New Kind of History? Geraadpleegd van
https://larrycuban.wordpress.com/2015/04/21/how-many-teachers-teach-a-new-kind-of-history/  

Crocco, M. S. (z.d.). Dealing with difference in the social studies: a historical perspective. Geraadpleegd van http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ718722.pdf.

U.S. Department of Education. Office of Planning, Evaluation and Policy Development Policy and Program Studies Service(2011).Teaching American History Evaluation: Final Report. Geraadpleegd van http://www2.ed.gov/rschstat/eval/teaching/us-history/tah-report-9-9-11.pdf