Tulkens, Joris Vesalius. Een beroemd anatoom gevangen in de intriges van het Spaanse hof, Leuven, Davidsfonds, 2013, 351 blz.
Vesalius
2014 is niet alleen het jaar waarin we het uitbreken van de
Eerste Wereldoorlog in 1914 herdenken, maar ook het jaar van
Vesalius (31 december 1514 – Zakynthos (Griekenland), 15 oktober
1564).
De ‘vader van de moderne anatomie’ werd 500 jaar geleden geboren
als Andries van Wesel. Terecht herdenkt Leuven dit feit met een
hele reeks activiteiten en een heus stadsfestival (1).
Historische romans
Vesalius
Na zijn overhaast vertrek uit Parijs belandde Vesalius immers in
Leuven, waar hij met onder meer de hulp van het universele genie
Gemma Frisius de basis legde van zijn experimentele anatomische
studies (2). Dit resulteerde in zijn magistrale
De humani
corporis fabrica libri septem (Zeven boeken over de bouw van het
menselijk lichaam), gedrukt door Johannes Oporinus (Bazel,
1543), geïllustreerd met de even magistrale houtsneden naar
tekeningen van (hoogstwaarschijnlijk) Jan Steven van Kalkar
(1499-1546), een medewerker in het atelier van de beroemde
Venetiaanse schilder Titiaan (1487 - 1576).
Op de tentoonstelling in Leuven zal de universiteit als
pronkstuk trots haar originele exemplaar van de Fabrica
exposeren. Dat was reeds te bewonderen in 2000 op de
tentoonstelling Wereldwijs. Wetenschappers rond keizer Karel
(3).
En toch, hoe waardevol ook, het is niets vergeleken met wat
verloren ging in 1914. Want tot dan bezat de universiteit een
unieke gedrukte uitgave op perkament van Vesalius' meesterwerk,
aan haar geschonken door keizer Karel V. (Zijn persoonlijk
exemplaar? Vesalius was immers zijn lijfarts.) Die werd
vernietigd, samen met 800 incunabels en talloze middeleeuwse
manuscripten, toen dronken Duitsers tijdens de Eerste
Wereldoorlog Leuven en de universiteitsbibliotheek platbrandden
in een orgie van vuur en moord (25 augustus 1914).
Na zijn romans
De verloren droom van Pieter Gillis en Johanna
de Waanzinnige (4) schreef
Joris Tulkens nu net bijtijds een roman over Vesalius’ latere
jaren.
De auteur zelf geeft het volgende als korte inleiding
Na de publicatie van zijn meesterwerk De Humani Corporis Fabrica
en na vijftien jaar trouwe dienst aan het hof van keizer Karel
denkt Andreas Vesalius eraan zich terug te trekken in zijn
praktijk in Brussel. Maar Filips II vraagt de beroemde anatoom
mee naar Spanje te gaan om er zijn medische expertise ter
beschikking te stellen van de buitenlandse diplomaten aan het
hof in Toledo. In 1559 vertrekt de Brusselaar met vrouw en kind
uit zijn geboortestad. |
Dit is in enkele woorden de plot. Maar deze uiterst beknopte
korte inhoud doet de meer dan lezenswaardige roman geen recht.
Evenals bij zijn vorige boeken beweegt de auteur zich op de
grens tussen feit en fictie. Tulkens opent met een bijzonder
dramatische en filmisch-beeldende openingsscène: het beruchte
toernooi van 1559, dat het leven zal kosten aan de Franse koning
Hendrik II. De afgebroken lans van zijn tegenstrever belandt
catastrofaal genoeg doorheen het vizier van de koning in zijn
oog. Dagenlang zweeft hij tussen leven en dood. Noch Ambroise
Paré, noch de inderhaast door Filips II naar Parijs gezonden
Vesalius, beiden de bekwaamste geneesheren van hun tijd, kunnen
het leven van de vorst redden.
Wie hierna een spannende thriller verwacht, is er nochtans aan
voor de moeite. Dit is eerder een ideeënroman, zonder echte
klassieke spanningsboog. Doch hij biedt de evocatie van een heel
tijdsgewricht. En dit is het verschil tussen non-fictie en
fictie: de factor inleving. Prominente figuren als Vesalius en
Filips II zijn ineens niet zomaar historische figuren, maar
mensen van vlees en bloed. Tekenend is bijvoorbeeld de
persoonlijke tussenkomst van Filips II in het langzaam toenemend
conflict van Vesalius met de inquisitie. Opmerkelijk is de
ongewoon positieve manier waarop Vesalius (en dus de auteur) de
Spaanse vorst tekent, die normaal in onze geschiedschrijving een
allesbehalve gunstige pers te beurt valt! Ondertussen krijgen
zelfs kenners van de Fabrica een inzicht in Vesalius’
levenswerk, ook in wat hij later plande als aanvullingen.
Misschien minder geschikt voor een ruim publiek, maar des te
meer eten en drinken voor historici en andere geïnteresseerden!
Zoals ik in de recensie van De verloren droom van Pieter Gillis
schreef: “Je krijgt sterk de indruk dat Tulkens het tot zijn
taak rekent die oude erfenis in extremis over te dragen, op een
ogenblik dat ze dreigt definitief te verdwijnen uit het
collectief onderbewuste van de Atlantische beschaving. En daarin
is hij andermaal met glans geslaagd (5)!”
Aanvullende informatie
Bijlage: de eerste 21 blz. in PDF
Website
van de auteur
Aan Vesalius is een uitstekende website gewijd:
Andreas Vesalius Bruxellensis
En op de site van de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience, kun
je de hele
Fabrica online exploreren. <
Literatuur
Broos, P. (2014)., Meesters met het ontleedmes. De invloed
van Vesalius op de anatomie en de ontleedkunde, Leuven,
Davidsfonds, 2014.
Vanpaemel, G. (ed.) e.a. (2014).
Vesalius. Het lichaam in beeld, tentoonstellingspubl.,
Leuven, Davidsfonds, 2014.
Noten
1. Vanaf 1 oktober 2014
Vesalius kruipt onder je huid in Leuven
2. Meer over de relatie Frisius en Mercator: Martens, J., Gerard
Mercator (1512 - 1594),
De man die de aarde in kaart bracht.
Zie ook in de recensie van: Aldersey-Williams, H. (2013).
Anatomie. De ontdekking van het menselijk lichaam
3. Vanpaemel, G. & Padmos, T., Wereldwijs. Wetenschappers rond
keizer Karel. Leuven, Davidsfonds, 2000, 167 blz.
4. Johanna de Waanzinige, Leuven, Davidsfonds, 2011, 376 blz.
5. Eerder al schreef hij een uitstekende roman over Nicolaes
Cleynaerts, In de ban van Mohammed, Antw. - A’Dam,
Manteau, 1993, tevens de basis voor de cd-rom van het Leuvense
Maerlant Centrum: Nicolaes Cleynaerts (1493 - 1542).
De merkwaardige reisavonturen van een 16de eeuwse humanist,
arabist en islamdeskundige, Leuven, 2002
en over Erasmus’ Leuvense periode en de stichting van het
Drietalencollege (1518): De schaduw van Erasmus, Antwerpen,
Houtekiet, 2006.
Jos Martens
September 2014