
Lesmateriaal
De prehistorie
De prehistorie bestrijkt (samen met de tijd van de eerste steden) een periode van meer dan twee miljoen jaar. Toch is het het tijdvak dat in de klas de minste aandacht krijgt. Ook de klassieke oudheid, toch een periode van zo'n duizend jaar, moet het doen met slechts één tijdvak. De ongeveer evenlange middeleeuwen hebben er tenminste nog twee. Elke volgende eeuw krijgt een tijdvak voor zichzelf, terwijl de twintigste eeuw zelfs twee tijdvakken kreeg toegeschoven.
Inhoudsopgave
- Inleiding
De prehistorie
- Opdrachten
Overzicht opdrachten
- De mammoetjacht
- Jagers zonder geheugen
- De hunebedden
- Grotschilderingen
- De eerste schoen
- De Tollundman
- Werken in de prehistorie
Afzonderlijke opdrachten
De Tollundman
In deze opdracht ben jij zo'n historische speurder. Je gaat de
moord onderzoeken op de Tollund man, die in 1950 werd gevonden,
maar van wie al gauw bleek dat hij heel lang gelden om het leven
was gebracht. In je onderzoek gebruik je zowel primaire als
secundaire bronnen.
De opdracht luidt:
Gebruik al het bewijsmateriaal dat hieronder staat en
leg nauwkeurig en overtuigend uit waarom en hoe de Tollund man,
volgens jou, aan zijn eind is gekomen.
De man van Tollund Hij was tot gisteren in zijn turfbed veilig, toen leverde het veen hem uit voor geld. Was hij een schurk, was hij een held, of was hij heilig? Een knooptouw heeft de wervelstam geveld, maar 't koord viel na twee duizend jaren los, de nek is nu van leer, de wangen werden kurk. Hij ziet er opgehangen uit uit maar o, hoe trots! Men hing hem en men wierp hem in 't moeras, de man van Tollund, en wij raden wie hij was: wellicht wat heilig en heldhaftig en een schurk. J.B. Charles, 1957 ![]() |

Plotseling bleef een van de mannen stokstijf staan. Met grote
angstogen keek hij naar de plek waar z'n spade in de grond stak.
Van schrik kon hij geen woord uitbrengen. Daar in de veenlaag,
vlak voor z'n voeten, zag hij een gezicht, het gezicht van een
mens, helemaal gaaf en onbeschadigd, een kalme trek om de mond,
de oogleden gesloten. Het was alsof de man of de vrouw die bij
dat gezicht hoorde, hier pas nog had gelopen en nu even een
dutje deed in een bed van turf.
Toen hij van de eerste schrik bekomen was, riep hij de ander
erbij. Die vond het ook maar een griezelig geval. Zou de man of
de vrouw hier in het veen verdronken zijn? Of misschien wel
vermoord? Ze moester er maar gauw de politie bijhalen.
De politie kwam meteen. Er kwam ook iemand mee van een museum in
de buurt: er waren wel vaker interessante vondsten bij het
turfsteken gedaan en je kon maar nooit weten....
Voorzichtig werd het lichaam uit de veengrond losgemaakt. De man
- want dat bleek het later te zijn - lag op zijn rechterzij, de
knieën opgetrokken, Hij droeg een leren muts die met een band
onder z'n kin was vastgemaakt. Om z'n middel had hij een
gevlochten gordel; verder was hij naakt. Z'n gezicht was
geschoren en z'n haar was kort geknipt. Om z'n nek zat een strop
van gedraaid leer. Je kon duidelijk aan het uiteinde zien dat
het met een mes was afgesneden. Waarschijnlijk was de man dus
opgehangen. Ook droeg hij een ijzeren nekring strak om zijn hals
en keel. (zie bron B)
Het lichaam werd in een kist naar het Nationaal Museum in
Kopenhagen gebracht. Daar zou het verder worden onderzocht.
Het onderzoek
Eerste werden er röntgenfoto's gemaakt. Daarop kon men niet zien
wanneer de man geleefd had. Wel zag men dat hart en organen
gezond waren en dat de verstandskiezen van de man goed
ontwikkeld waren. Daaruit konden de onderzoekers afleiden dat de
man de Tollundman waarschijnlijk ouder dan twintig jaar was toe
hij stierf.
Daarna ging men de organen van het lichaam, zoals het hart, de
longen en de lever, onderzoeken. Die waren heel goed bewaard
gebleven, net zoals het maag-darmkanaal. Het bleek dat de man 12
tot 24 uur voor zijn dood nog iets gegeten had. Ja, men kon
zelfs na al die tijd nog nagaan wat hij gegeten had: een soort
pap van gerst, lijnzaad, perzikkruid en huttentut. Of dat lekker
was? Twee Engelsen lieten diezelfde pap tijdens een
televisie-uitzending nog eens klaarmaken. Zij vonden het eten
ervan een grote straf, maar in de tijd van de Tollundman was
deze pap waarschijnlijk het dagelijkse eten geweest.
Nu wist men nog steeds niet wanneer de man geleefd had. Om dat
te weten te komen was verder onderzoek nodig. Men onderzocht de
beenderen van de man. Er zijn stoffen in de beenderen van mensen
(en ook van dieren) die na de dood veranderen. Door die
verandering na te gaan, kwam men erachter dat de man
waarschijnlijk rond 400 voor Christus overleden moet zijn.
Bron A
De Tollundman
Bron B
De voorwerpen op bron B werden niet gevonden op de Tollundman, maar lijken er wel erg sterk op. Het zijn een strop van touw en een nekring. Mensen in de ijzer tijd begroeven hun doden met zo'n nekring als offer aan de godin van het voorjaar. De strop lag om de nek van een man uit de ijzer tijd die was begraven in Borre Fen in Denemarken. Zij laatste maaltijd bestond uit een groentesoep gemaakt van voorjaars kruiden. Over zijn lichaam lag een berkentak van een meter lang en 4,5 centimeter dik.
Bron C
De man op bron C werd gevonden in het moeras bij Grauballe in Denemarken. Zijn keel was van oor tot oor doorgesneden. Wetenschappers ontdekten dat hij 1650 jaar gelden is begraven. Zijn laatste maaltijd, genuttigd vlak voor zijn dood, bestond uit groentesoep, gemaakt van voorjaarskruiden.
Bron D
De Duitse stammen hangen verraders aan bomen en verdrinken
lafaards en moerassen onder stapels stokken.
Bron E
Bron E is een beeldje van de aardgodin van het voorjaar en is gevonden in het moeras.
Bron F
Bron F is een beschrijving van religieuze gewoontes van
zeven Noord Germaanse stammen als de Aviones en de Anglii (zie
het kaartje). Deze stammen aanbaden Moeder Aarde, de Godin van
het Voorjaar, en teelden planten. Elk voorjaar vierden zij de
geboorte van nieuw leven en nieuwe gewassen.
'Er is niet bijzonders op te merken over deze stammen, behalve
hun verering van Moeder Aarde, de Godin van het Voorjaar. Zij
geloven dat zij elk voorjaar langs de stammen trekt. Een beeld
van de godin wordt op een wagen in een processie rondgedragen.
Daarna worden de wagen en haar kleren...gewassen in een
verborgen meer. Deze taak wordt verricht door slaven die daarna
worden gedood.'
Bron: Cornelius Tacitus, 97-98 na Christus in een boek over
Germaanse stammen
Met dank aan:
De Tollund man en
De Tollundman
Meer informatie
Filmpjes
Websites
Vmbo-versie
De Tollundman Wikipedia (Nederlands) en (Engels)
Gedicht over de Tollundman van Seamus Heany (vertaald in het Nederlands) of liever in het Engels?