artikelen over geschiedenis didactiek
TEFAF 2024
De TEFAF, voluit The European Fine Art Fair, bestaat
sinds 1975, maar ze ging niet elk jaar door en is dus
nu aan haar 37ste editie in het beursgebouw MECC in
Maastricht. Dicht bij dus.
Het woord ‘European’ mogen ze stilaan vervangen door
‘World’, want de beurs is uitgegroeid tot de grootste en
indrukwekkendste van de wereld.
Inhoud
- Alle artikelen uit 2009
- Alle artikelen uit 2010
- Alle artikelen uit 2011
- Alle artikelen uit 2012
- Alle artikelen uit 2013
- Alle artikelen uit 2014
- Alle artikelen uit 2015
- Alle artikelen uit 2016
- Alle artikelen uit 2017
- Alle artikelen uit 2018
- Alle artikelen uit 2019
- Alle artikelen uit 2020
- Alle artikelen uit 2021
- Alle artikelen uit 2022
- Alle artikelen uit 2023
- Alle artikelen uit 2024
- Columns over onderwijs
TEFAF 2024
Jef Abbeel
In de inkomhal word je verwelkomd door een
indrukwekkende muur vol prachtige bloemen, waar menigeen
zich laat fotograferen. Die mooie bloemen kom je verder
ook tegen op elk kruispunt en op sommige standen, De klimaatactivisten hebben dus geen
reden om hier vernielingen aan te richten.
Als bezoeker krijg je alle vormen van kunst te zien, van
het verre verleden tot het heden, dus uit een periode
van enkele duizenden jaren. Er zijn ook juwelen, boeken,
middeleeuwse manuscripten, kaarten, wereldbollen etc.
Galeriehouders uit 21 landen zorgen voor 270 standen,
die om te mooier verzorgd zijn. Zij betalen ca. 50.000 €
voor hun stand. De kopers zijn verzamelaars en musea uit
heel de wereld, die vaak in de dagen vooraf al komen.
Elk jaar zijn er blikvangers. Dit jaar horen daarbij
’Kop van een oude boerin met witte muts’ van Vincent van
Gogh uit 1884 en ‘Blick auf Murnau mit Kirche II’ van
Vassili Kandinsky uit 1910.
Het doek van Van Gogh was eigendom van een Joodse familie. Tijdens de 2de W.O. werd het in beslag genomen. Twee jaar geleden gaf de stad Eindhoven het terug aan de erfgenamen. Die verkochten het aan de Canadese kunsthandelaar Robert Landau.
Het aantal vrouwelijke kunstenaars is in de minderheid.
Blijkbaar zijn er nog geen quota in de kunst. Gelukkig
hing er een schilderij van Gesina ter Borch uit de 17de
eeuw, dat meteen gekocht werd door het Rijksmuseum.
Picasso is er met ‘Femme dans un fauteuil’ en Henri Laurens met een nog mooiere dame met de naam ‘La Lune'
Er staat ook een ministerstafel bij Axel Vervoordt: Le Corbusier maakte ze voor ministers van de deelstaat Punjab in India, n.a.v. de Indische onafhankelijkheid. De Indiërs vervingen ze door een minder mooie, moderne tafel en nu is het kunstwerk dus te koop.
Choquerende kunst hangt of staat er niet. Alles is netjes, zoals heel het gebouw. De kunst komt ook uit heel de wereld, van Japan en Tibet tot Mexico. .
Galerij Caylus uit Madrid brengt ons in de Paassfeer met ‘Ecce Homo’ van de Meester van Zarzoso uit 1450 voor een betaalbare prijs van 50.000 € en de ‘Kruisafname’ van Andres de Melga uit 1555.
Bij Pieter Breughel de Jongere worden we dan weer wat
vrolijker van zijn ‘Trouwfeest’ uit 1624’.
Bij galerij Daniel Crough Rare Books zien we de eerste
gedrukte wereldkaart uit 1475 en voor
wandtapijten moeten we zijn bij Manufactuur De Wit uit
Mechelen, die enkel nog restaureert,
niet meer maakt.
Wereldbollen uit de 19de eeuw staan bij Galerie
Delalande uit Paris, volgens ons de
mooist ingerichte stand van allemaal. Hier is trouwens
elke stand mooi aangekleed, een stuk mooier dan bij onze
Brafa op de Heyzel.
Afrikaanse kunst is te vinden op meerdere standen, o.a. bij Yann Ferrandin en Lucas Ratton, allebei uit Parijs en Bernard de Grunne uit Brussel.
Ai Weiwei, de bekendste Chinese kunstenaar en activist,
is aanwezig met juwelen.
De organisatie is perfect, vanaf de parking en de
shuttle tot de mooi ingerichte eetstandjes met
patisserie of oesters etc. Het is niet goedkoop, maar je
krijgt ook waar voor je geld.
De tentoonstelling vindt volgend jaar plaats rond dezelfde tijd.
Sterk aanbevolen voor al wie van kunst houdt !
©Jef Abbeel 10 maart 2024.