Artikelen Histoforum Lesmateriaal Community Vaklokaal
ColumnsIn de rubriek columns verschijnt op ongeregelde tijden een column over didactische of historische zaken. |
Albert van der Kaap, Enschede, albert@vanderkaap.org
Dilemma
Decreet van 20 januari 1934
Docenten en studenten begroeten elkaar binnen en buiten
de school met de Duitse Groet (Hitlergruß). De leraar
gaat aan het begin van elke les voor de klas staan
(leerlingen staan) en groet als eerst door het heffen
van de rechter arm en de woorden "Heil Hitler". De klas
beantwoordt de groet door het heffen van de rechterarm
en de woorden "Heil Hitler". De leraar beëindigt de les
op dezelfde manier.
.... De niet-Arische leerlingen mogen zelf kiezen of ze
de Duitse groet brengen....
Op de dag dat het brengen van de
Hitlergroet verplicht
werd komt een jong Duits meisje verontwaardigd thuis van
school.
Ze stormt haar huis binnen en kondigt aan dat ze absoluut
weigert om "Heil Hitler!" te zeggen Alleen God,
vertelt ze aan haar zeer vrome ouders, heeft recht op een
dergelijke eerbied (Het was in met name Zuid-Duitsland gebruikelijk "Grüß
Gott"
te zeggen in plaats van 'goede morgen' of 'goedendag').
Haar vader knikt begripvol als zijn dochter woedend en
vastberaden verklaart 'God niet te beledigen' door 'Heil
Hitler' te zeggen en zegt dat ze 'oud genoeg is om haar eigen
beslissingen te nemen.' Maar, voegt hij eraan toe 'je
moet wel bereid zijn om te leven met de gevolgen van je
beslissing. Als je weigert te zeggen 'Heil Hitler' dan
kun je van school worden gestuurd en je zult zeker niet
worden toegelaten tot de middelbare school. Dat betekent
dat je niet naar de universiteit
kunt om geneeskunde te studeren, wat op dat moment haar
grootste wens is. De beslissing die je
vandaag neemt zal je hele toekomst beïnvloeden, dus neem
een wijze beslissing.'
Het meisje gaat de volgende dag naar
school en zegt ' Heil Hitler' net als alle andere
leerlingen.
Hoe zullen leerlingen in 2014 reageren op het gedrag van het meisje? Hebben ze begrip of ze zullen haar houding eerder afdoen als karakterloos en opportunistisch?
Zal het oordeel van de leerlingen veranderen als ze meer
kennis hebben van de achtergrond van het meisje? Zullen
zij milder zijn als ze weten dat de vader van het meisje
betrokken was bij de aanslag op Hitler op 29 juli 1944
en als gevolg daarvan ter dood is veroordeeld en in de
nacht van 22-23 april 1945, vlak voor het einde van de
oorlog is doodgeschoten?
Of zullen zij zeggen dat hij pas te laat tot het inzicht
is gekomen hoe misdadig het regime van Hitler was?
Zal hun oordeel veranderen als ze weten dat haar vader, Rüdiger Schleicher, nooit een aanhanger van het nationaalsocialisme is geweest en hij zich juist, zelfs al voor Hitler aan de macht kwam, tegen hem had verzet. Als ze weten dat hij getrouwd was met Ursula Bonhoeffer, de zus van Dietrich Bonhoeffer, gesteld dat zij kennis hebben van het leven en werk van deze Duitse theoloog.
En zal hun oordeel anders worden als zij de kans zouden hebben gekregen om het meisje, Renate Bethge (1925-2019), de vrouw van de vriend en biograaf van Bonhoeffer, Eberhard Bethge, zelf te vragen naar haar motieven? Haar te vragen naar de omstandigheden waaronder zij in 1934 haar keuzes moest maken?
Helena Schrader, die onderzoek deed naar het verzet tegen Hitler en o.a. Renate Bethge interviewde zegt het zo: het is te simpel om, als je niet onder een totalitair regime hebt geleefd, te denken dat het gemakkelijk is om verzet te bieden en te protesteren. We vergeten dat zelfs kleine daden van verzet grote gevolgen kunnen hebben.
Zie ook het artikel over historische empathie (standplaatsgebondenheid)
Columns
Columns
Copyright: Albert van der Kaap